Arsenal in Petrol: tropisch, opzwepend, maar zonder luxe
Petrol De Luxe barstte gisteren (zaterdag) uit zijn voegen. Enkele duizenden muziekfans kwamen afgezakt naar de D'Herbouvillekaai voor het optreden van Arsenal. "Waar Arsenal passeert, is het feest" luidde de lokroep van Petrol, en zo geschiedde. 8 euro (+ drankbon) voor een optreden van één van Vlaanderens toppers van de festivalzomer van 2005, is dan ook niks.
Arsenal greep het publiek meteen naar de keel met 'Saudade', actuele meezinger van formaat. Match gespeeld, of toch half, want een stomende Petrol lustte er wel pap van. 'Saudade' bleek overigens ook nog eens het ultieme bisnummer, een mooie geste naar de laatkomers toe.
Wat volgde was een tropisch opzwepend feestje in alle betekenissen van het woord. Naarmate de zaal zo mogelijk nog voller liep dan ze al volgelopen was, steeg het kwik naar zo'n veertig graden of meer. Het weerhield het bonte gezelschap van Arsenal niet om de ziel uit zijn lijf te spelen, rappen, en dansen. Klassiekers als 'A volta', 'Longee', en 'Personne ne bouge' maakten het feest compleet. Net zoals op Rock Werchter stuurde Arsenal een paar speciale gasten het podium op. We genoten vooral van de Chinese rapper Chang, en van Gabriel Rios. Een mix van opzwepende raps en zwoele zangpartijen in verschillende talen, met afwisselende ritmes, verveelde zelden of nooit. Eén keer funky, dan weer loungy of rocky, maar altijd spits.
Een legertje DJ's zorgde na Arsenal nog voor een langgerekte apotheose van een erg geslaagde avond. Kortom, Petrol stond in vuur en vlam.
Toch was het niet al euforie wat de klok sloeg die avond in de Petrol. De raps van de frontman van Arsenal klonken af en toe een beetje schreeuwerig. (Een zaal is nog wat anders dan een festivalpodium.) We hadden 'm nochtans ook wel begrepen als hij de decibels wat had laten zakken, want het geluid weerklonk al loeihard. Af en toe ook wat vervormd, maar dat zal wel weer aan de weinig flatterende akoestiek van Petrol gelegen hebben.
Ook de bewegingsruimte, of liever het gebrek eraan, was een domper op onze vreugde. Bovendien lopen wij liever in ons adamskostuum in een sauna. Het mag dan ook bijna een wonder heten dat iedereen bij zijn of haar positieven is gebleven. Volgende keer toch maar dat zuurstofmasker van zolder halen.
Laatste minpunt; de lange wachtrijen aan de kassa. Een aparte vestiare lijkt geen overbodige luxe in een zaal die zich tijdens de zomer tot Petrol DeLuxe herdoopt.
Arsenal greep het publiek meteen naar de keel met 'Saudade', actuele meezinger van formaat. Match gespeeld, of toch half, want een stomende Petrol lustte er wel pap van. 'Saudade' bleek overigens ook nog eens het ultieme bisnummer, een mooie geste naar de laatkomers toe.
Wat volgde was een tropisch opzwepend feestje in alle betekenissen van het woord. Naarmate de zaal zo mogelijk nog voller liep dan ze al volgelopen was, steeg het kwik naar zo'n veertig graden of meer. Het weerhield het bonte gezelschap van Arsenal niet om de ziel uit zijn lijf te spelen, rappen, en dansen. Klassiekers als 'A volta', 'Longee', en 'Personne ne bouge' maakten het feest compleet. Net zoals op Rock Werchter stuurde Arsenal een paar speciale gasten het podium op. We genoten vooral van de Chinese rapper Chang, en van Gabriel Rios. Een mix van opzwepende raps en zwoele zangpartijen in verschillende talen, met afwisselende ritmes, verveelde zelden of nooit. Eén keer funky, dan weer loungy of rocky, maar altijd spits.
Een legertje DJ's zorgde na Arsenal nog voor een langgerekte apotheose van een erg geslaagde avond. Kortom, Petrol stond in vuur en vlam.
Toch was het niet al euforie wat de klok sloeg die avond in de Petrol. De raps van de frontman van Arsenal klonken af en toe een beetje schreeuwerig. (Een zaal is nog wat anders dan een festivalpodium.) We hadden 'm nochtans ook wel begrepen als hij de decibels wat had laten zakken, want het geluid weerklonk al loeihard. Af en toe ook wat vervormd, maar dat zal wel weer aan de weinig flatterende akoestiek van Petrol gelegen hebben.
Ook de bewegingsruimte, of liever het gebrek eraan, was een domper op onze vreugde. Bovendien lopen wij liever in ons adamskostuum in een sauna. Het mag dan ook bijna een wonder heten dat iedereen bij zijn of haar positieven is gebleven. Volgende keer toch maar dat zuurstofmasker van zolder halen.
Laatste minpunt; de lange wachtrijen aan de kassa. Een aparte vestiare lijkt geen overbodige luxe in een zaal die zich tijdens de zomer tot Petrol DeLuxe herdoopt.
« Start | Volgende post »