Arafat, zegen of vloek?

De Palestijnse leider Arafat heeft de doodstrijd verloren. Hij is nu aan zijn laatste reis bezig, richting Caïro in Egypte. Zo taai was hij dus blijkbaar toch niet, de ouwe knakker. 40 jaar leiderschap in enkele weken tijd van de kaart geveegd.
Vraag is of we dat een goeie of een slechte zaak moeten vinden. De overwegend 'linkse' pers in binnen- en buitenland heeft ons altijd doen geloven dat Arafat een zegen was voor Palestina. De diverse aanslagen in Israël kwamen van een verharde achterban waarover Arafat geen controle meer had. Ik heb toch enigszins moeite om dat te geloven.
Niet dat ik de ellende wil goedkeuren die Israël in de Palestijnse gebieden heeft aangericht, verre van, ik stel alleen maar de vraag. Voor sommigen overtreft alleen de vraag al de grenzen van de politieke correctheid, maar die kunnen m'n rug op.
Kortom, ik zit met een dubbelzinnig gevoel. Gaat Arafat de geschiedenis in als groot staatsman of als verkapt terrorist?