Gebakken lucht in de blogosfeer
Het duidingsmagazine Terzake had het gisteravond over bloggers in Vlaanderen. De uitzending wierp een blik op het blogleven van drie verschillende bloggers.
Veel wijzer ben ik er niet van geworden. Waarom bloggen bloggers? Waarom zijn ze er ooit mee begonnen? Hoe lang houden ze het vol? Allemaal vragen waarop Terzake het antwoord schuldig blijft. Ach, we zullen het maar aan de onmetelijke lichtheid van het medium televisie wijten. Als je zelf een paar jaren je broek hebt versleten op een televisie-nieuwsdienst kijk je niet gauw meer op van een portie gebakken lucht.
Als groentje, na twee maanden blogervaring, heb ik me overigens altijd ver van de -naar mijn mening- nogal incestueuze blogdiscussie gehouden. Tenzij bij hoge uitzondering na iets te veel Stella's -kassa kassa- en bij het treffen van een collega-blogger in mijn natuurlijke biotoop. Dat wel, maar ook niet meer dan dat.
Dit is overigens de eerste en de laatste keer dat ik iets over bloggers schrijf. De soms erg verregaande egotripperij, kliekjesmentaliteit, en kijkcijferobsessie van sommigen doen mij wel eens aan de beginjaren van de lokale radio, of nog erger, aan het legertje omhooggevallen sensatiejournalisten van de eerder niet-vermelde nieuwsdienst denken. Maar wie ben ik? Een ordinaire blogger die zichzelf creatief uitleeft op het net. Niet meer en niet minder. Bescheidenheid en zelfrelativering zijn schone deugden...
Veel wijzer ben ik er niet van geworden. Waarom bloggen bloggers? Waarom zijn ze er ooit mee begonnen? Hoe lang houden ze het vol? Allemaal vragen waarop Terzake het antwoord schuldig blijft. Ach, we zullen het maar aan de onmetelijke lichtheid van het medium televisie wijten. Als je zelf een paar jaren je broek hebt versleten op een televisie-nieuwsdienst kijk je niet gauw meer op van een portie gebakken lucht.
Als groentje, na twee maanden blogervaring, heb ik me overigens altijd ver van de -naar mijn mening- nogal incestueuze blogdiscussie gehouden. Tenzij bij hoge uitzondering na iets te veel Stella's -kassa kassa- en bij het treffen van een collega-blogger in mijn natuurlijke biotoop. Dat wel, maar ook niet meer dan dat.
Dit is overigens de eerste en de laatste keer dat ik iets over bloggers schrijf. De soms erg verregaande egotripperij, kliekjesmentaliteit, en kijkcijferobsessie van sommigen doen mij wel eens aan de beginjaren van de lokale radio, of nog erger, aan het legertje omhooggevallen sensatiejournalisten van de eerder niet-vermelde nieuwsdienst denken. Maar wie ben ik? Een ordinaire blogger die zichzelf creatief uitleeft op het net. Niet meer en niet minder. Bescheidenheid en zelfrelativering zijn schone deugden...
« Start | Volgende post »