Pro versus contra

Na het staakt-het-vuren en de lichte coma van de laatste weken zit het spel weer op de kar in de Vlaamse blogosfeer;

1) Ene
PDW kroop in het klavier om zijn eigenzinnige kijk te posten op het optreden van de geflikte ex-flik Filip De Man van het Vlaams Belang.
Alweer. En hij was niet de enige. De diarree van verontwaardigde en volstrekt voorspelbare anti-Belanglogs op het internet doet ons wel eens verlangen naar de vrolijke vrienden van Nonkel Bob. Zo niet de Belang-post van PDW deze keer. Origineel en relativerend. Zo lezen we ze graag. Het mag u echter ook niet verbazen dat de auteurs van de reacties bij PDW al even origineel uit de hoek komen als
Salim Seghers op een zondagnamiddag in Rusthuis 'Herfstvreugde'.
Kijk, het is eigenlijk simpel. Ofwel bent u voor het Belang, ofwel bent u tegen het Belang. Hoeven we meteen die grijze hersenmassa niet meer aan te spreken voor de grijze zone, die we ook wel eens 'nuance' plegen te noemen. Belang-aanhangers schermen in hun underdogstatement met de jongste verkiezingsresultaten, en het neo-liberalisme. Belang-tegenstanders zitten constant op vinkenslag om hun blinde Belang-haat op de dringen aan deze of gene medemens. Dat ze daarbij dezelfde denkfouten maken en in dezelfde platitudes vervallen als hun tegenstanders, lijkt hen te ontgaan. 'Wij hebben de waarheid in pacht, en jullie zijn dom.' Het verhaal van de remedie en de kwaal... Haat als kwaal, blinde haat als remedie. En vice versa.
De doctrine van de tweespalt regeert. Links versus rechts, conservatief versus progressief, kapitalisme versus socialisme, rokers versus anti-rokers... Nog even en de xtc-slikker kruist de degens met de
luchtverfrisser-snuiver.

2) De polemiek over
LVB.net begint zich zo stilaan als een blauwe draad doorheen de blogosfeer te manifesteren. Af en toe gaat de storm liggen, om wat later weer op te laaien. De éminence grise van de blogosfeer blijft daar doorgaans stoïcijns kalm onder. Het siert hem. Vandaag trakteert hij zijn lezers op een overzicht van zijn mede- en tegenstanders".
De contra's hekelen zijn rechtse meningen en zijn vermeende schoolmeestertoontje. Zij zijn immers de enigen die de waarheid in pacht hebben, overtuigd van het heilige grote gelijk. Hun stokpaardje, 'verdraagzaamheid', heeft immers een prijs; 'onverdraagzaamheid'.
De pro's steken LVB de loef af in zijn commentaren, door zich zonodig nog rechtser van het politieke spectrum te outen. Zij wentelen zich in de baarmoeder van de geslagen hond. Hun stokpaardje, 'vrije meningsuiting', heeft namelijk een prijs; 'fanatieke meningsuiting'.

Ik heb me ooit voorgenomen dat metabloggen te steken waar de zon nooit schijnt. (in de kast dus) Ergernissen beslisten daar anders over.