Londen: zonen en doden

Osama zendt zijn zonen weer uit. Londen likt zijn wonden, en telt zijn doden. Nieuws dat inslaat als een bom, zeker in tijden waarin het reisprogramma in spé van Bruno Wyndaele voorpaginanieuws is. Timing is alles. Vooral als een dozijn eeuwige maagden je opwacht in het hiernamaals.

Resultaat? Een hoop menselijk leed, en een gekelderde G8-top. Tony Blair krijgt weer die typerende André Hazes-snik in de stem, Jacques Rogge zoekt sportief naar de backspace-toets, en Sir Bob Geldof raadpleegt een oud Afrikaans stamhoofd om zijn kater te bezweren. Het legertje anti-globalisten dat, gehuld in Arafat-sjaals en combat-shoes, kampeert in de voortuin van Edinburgh kan het nu wel schudden. 'The war against terror' stijgt met stip in de hitparade van de G8. Het leven van een Westerling is nu eenmaal méér waard dan dat van een Malawiër. Sigrid Spruyt vraagt of er ook Belgen onder de slachtoffers zitten. Het leven van een Belg... Juist ja.

En wat nu? De hele reutemeteut kan weer van voor af aan beginnen. Professoren, politici, en andere betitelde hoofden ruilen zo mogelijk 'onverwijld' een strandstoel voor een televisiestudio. Wat moeten we immers met dat zootje moslim-extremisten? Terug naar het stenen tijdperk katapulteren, samen met een kudde loopse geiten? Een remedie die zijn deugdelijkheid nog niet echt heeft bewezen. Wel integendeel, maar het zal een Texaanse cowboy in Edingburgh worst wezen. George W. zendt liever zijn zonen uit.