Die fiere Vlaamse blogger...

Het voortbestaan van de unitaire staat België staat meer dan ooit op de politieke agenda. Dat heeft niet alleen te maken met de verjaardag van het unitaire koningskind, maar nog meer met het nooit aflatend communautair gekrakeel, met als recentste voorbeeld het gebakkelei over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Het mag bijna een wonder heten dat het 'njet' van PS-voorzitter Di Rupo nog niet gesampeld is door DJ Tiësto.
DJ Rupo, bezig aan een tour door de Vlaamse media, besteeg vanmorgen nog het podium van 'De Zevende Dag' op één;


"Een beslissing in het parlement over een splitsing van de kieskring via de meerderheid in één taalgroep zou het einde van België betekenen."

En daarom moet een volksraadpleging dus de tricolore redden, want uiteraard is de grote meerderheid van de Vlamingen nog altijd meer fan van de fratsen van prins Filip en de tsoenami op het hoofd van Fabiola. Uiteraard is een groot aantal Vlamingen méér geïnteresseerd in de smeuïge drollen van de loopse labrador van de buurman voor zijn deur.
De historische en hedendaagse geldtransfers vermelden maakt je al gauw een rechtse egoïstische zak in sommige milieus. Dat je zoiets moet slikken als zwevende kiezer tussen de N-VA en Groen! doet dan niets meer terzake. En zo gebeurde het dat ik vanuit de onderbuik -dus impulsief- reageerde op een over de manège gesmeten post van Polskaya. Pol maakt in zijn tekst handig gebruik van een aantal veralgemeningen en karikaturen, zodat de ernst van zijn boodschap een beetje verloren gaat. Toch even repliceren zoals beloofd;

-Het zou de Vlaming niet kunnen schelen dat hij
elk jaar 900 euro per jaar aan die arme Walen geeft. Ik ben daar nog niet zo zeker van. Onwetendheid is de moeder van de vergissing.
-Wallonië zou volgens Pol onze Vlaamse pensioenen gaan betalen op termijn. Ik weet niet vanwaar hij dat haalt, maar het zou nog geen reden zijn om krampachtig vast te houden aan onze unitaire staat. Net zoals de transfers alléén ook geen reden zijn om te scheiden. (Dat beslissingen een lange weg afleggen of gewoon gefnuikt worden, door een kwakkelende veel te ingewikkelde staatsstructuur, is een betere reden.) Vlaanderen heeft al jaren een overschot, en kan die pensioenen dus heus wel opvangen. Bovendien hoeven we dan geen geld meer over de haag van Laken te smijten. Dat scheelt.
-Pol ridiculiseert het respect voor de taaleisen in de rand rond Brussel. Het gaat dan onder meer over bejaarde vrouwen die in het Frans patekes bestellen. En waarom zou ik mij niet druk maken om de arrogantie van Franstaligen in mijn eigen stad, ook al zijn het bejaarden? Het probleem Brussel-Halle-Vilvoorde vergelijken met de transactie van een paar patekes lijkt me vooral een lapsus van jewelste. Niet serieus te nemen bijgevolg. (Lees liever eens wat
Hoegin en Herman Boel daarover schrijven. Niet over patekes, maar over Brussel-Halle-Vilvoorde) Vergeet trouwens ook niet het zootje Franstaligen aan onze Vlaamse (!) kust dat pertinent weigert om een letter Nederlands te spreken.
Om maar te zeggen dat hardleerse unitaristen die zich van dergelijke truukjes bedienen wel eens vergeten dat de taalgrens al in 1962 is vastgelegd. Is een beetje respect voor de naleving van de wetten van dit apenland dan zoveel gevraagd?

En dan beperk ik me maar tot
een paar punten.
Om te eindigen met een positieve noot. Vroeger werd je als Vlaams nationalist in één adem voor Vlaams Belanger versleten. Gelukkig verliest het hokjesdenken wat dat betreft aan terrein. Met het donkerbruin gespuis dat zich alleen onderscheidt door extremisme heb ik geen uitstaans. Net zo min met het al even extreme dogma van politiek correct links. Ach, het is altijd makkelijker om vanuit misplaatste romantiek of koppig conservatisme klaar te komen op het portret van Koning Boudewijn zaliger, en de Vlaamsgezinde burger te karikaturiseren als een vendelzwaaiende extremistische fantast. La Belgique se trompe...

Update: DJ Rupo nuanceert.