B-H-V: foorballen voor Patricia Ceysens

Ok, nog één keer Brussel-Halle-Vilvoorde, en daarna nooit meer. Laat ons meteen het hele land splitsen i.p.v. een paar Brusselse randgemeenten waar francofone nouveaux riches thuis zijn. Het was niet helemaal met die woorden dat moderator Guy Janssens het ultieme B-H-V-debat in de Zevende Dag op gang trok.

In de canapé alleen maar verliezers, aangezien er in de wandelgangen van de VRT geen Waal te bekennen was. Maar dat kon de pret niet drukken, integendeel zelfs, qua amusementswaarde klopte De Zevende Dag de Sinksenfoor met meters. Om niet te zeggen met kilometers. De gemoederen raakten al snel verhit, en de verwijten vlogen als foorballen naar een piramide blikken dozen. Drie ballen voor vijf euro, negen voor tien euro. Foorwijf Patricia Ceysens (VLD) had overigens alle moeite om die ballen te ontwijken. Terecht. Ceysens is het soort vrouw waar het woord 'wijf' is voor uitgevonden. Het soort vrouw dat gehuld in Hilfiger-sjaal met haar tieten richting Noorderzon flanneert op de dijk van Knokke. Soit, we zijn geen fan. (Voor zover dat nog niet duidelijk mocht zijn.)
Ceysens had zich de ellende kunnen besparen door de hand in eigen boezem te steken. Maar Ceysens smeet haar boezem liever als een boemerang terug recht in het gezicht van haar meest kolerieke belager; Bart De Wever (NV-A). De Wever en zijn krawaten gebruiken de Vlaamse regering als oorlogsmachine tegen de federale regering, orakelde de e-mama. Nochtans, dat de VLD in de B-H-V-kwestie een weinig consequente en moedige rol heeft vertolkt -we blijven beleefd voor één keer- ziet zelfs een blinde van 10 kilometer ver. Ceysens ook, maar niet voor het oog van de camera's.
De ballen bleven om de nanoseconde in het rond vliegen. Niet in het minst omdat de ongekroonde koning van de sarcastische lach, Gerof Annemans, present gaf. De dooddoener als zou het allemaal de schuld zijn van het cordon sanitaire zorgde voor het zout op de frieten. Al wil de ironie van het lot dat ook de Waalse politici die mening zijn toegedaan. En wie zijn wij om hen ongelijk te geven.

Moraal van het verhaal; de Vlaamse politici blijven er een Vlaamse kermis van maken, en over de taalgrens lachen ze zich een breuk. Een breuk dus, geen splitsing. Laat staan die van B-H-V. Dan maar écht ballen gaan gooien!