De zwanenzang van een meestercynicus: Aimé Anthuenis

Vanavond live in prime time op de Vlaamse televisie; de zwanenzang van bondscoach Aimé Anthuenis! De kapitein van het Rode Duivelsschip licht het anker, maar vooraleer hij voet aan wal zet, gaat het nog even richting Litouwen. Winnen van de jonge staat die net meer dan 3,5 miloen inwoners telt, wordt wellicht zo moeilijk als een vrek tot een rondje bewegen in Café Beveren. Maar dat is eigenlijk maar bijzaak.

Waar het om draait bij de wedstrijden van de Rode Duivels, is de amusementsfactor. Geef toe, zo'n Griekse tragedie op zijn tijd gaat er in als zoete koek. Internationals bedanken voor de eer, of toch wel, of toch maar niet... Sterkhouders nestelen zich op het moment suprême in de ziekenboeg. Fluimen vliegen in het rond, rode kaarten volgen. Duivelse maar stuurloze aanvalsdrift wordt genadeloos afgestraft door een getimede klasseflits van de tegenpartij. En voetbalcommentatoren wagen zich aan kansberekeningen waar ze bij Keno niet van terughebben. Voorspelbaar, maar nooit vervelend. En laat ons wel wezen; het vertrek van Anthuenis gaat daar niks aan veranderen.

De man toonde zich gisteren terecht een meestercynicus, en spijt heeft hij niet. Spijt is immers wat de koe schijt. Ach, nog één keer en vervolgens en passant lang de kassa passeren. Kaartje leggen met de vrienden, vrouwlief in de watten leggen. Er zijn slechter vooruitzichten. Misschien kan hij RAFC Antwerp weer naar eerste halen. Crisismanagement is ook een trainersdiscipline.