Bloggen in Vlaanderen: bloggen voor bloggers
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat we nog iets over -godbetert!- bloggen geblogd hadden. Bloggen over bloggen; beter bekend als 'metabloggen': het online-equivalent van masturbatie. Tenzij dat met een emmer zout en pili-pili gebeurt. Pijnlijke zaak, maar u kent ons. Vandaag, uitgerekend op de dag des doods, willen we de discussie nieuw leven inblazen.
The New York Times schrijft dat voor bloggers op zoek naar naambekendheid niks boven een goed schandaal gaat. Het gaat dan over een schandaal dat de blogosfeer -'blogmos' als u wil- overstijgt. Als het artikel iets duidelijk maakt is het wel dat er een diepe kloof gaapt tussen de impact van blogs in het land van melk en honing en die van blogs in 'le plat pays'.
De Yankee-blogger heeft zijn bestaansrecht opgeëist in het medialandschap en preekt niet alleen voor de eigen kerk. Vlaamse bloggers bloggen voor bloggers. De community, de kliek, is heilig en moet beschermd worden. Dissidente stemmen kunnen maar beter in ballingschap bloggen. Wie trekt de Vlaamse blog uit de Vlaamse klei?
Critici verwijzen als het hen uitkomt wel eens naar de periode van de vrije radio's: de lunchbreak met Jos Smos op Radio Pros. Het soort trivialiteiten dat zijn gelijke niet kent in een herhaling van FC De Kampioenen. Als de toekomst diezelfde critici gelijk geeft, vervullen Vlaamse blogs alleen nog een sociale rol voor de makers ervan. Is dat erg? Ondergetekende is geneigd te zeggen van niet. Iedereen zijn hobby. En zijn mening natuurlijk....
The New York Times schrijft dat voor bloggers op zoek naar naambekendheid niks boven een goed schandaal gaat. Het gaat dan over een schandaal dat de blogosfeer -'blogmos' als u wil- overstijgt. Als het artikel iets duidelijk maakt is het wel dat er een diepe kloof gaapt tussen de impact van blogs in het land van melk en honing en die van blogs in 'le plat pays'.
De Yankee-blogger heeft zijn bestaansrecht opgeëist in het medialandschap en preekt niet alleen voor de eigen kerk. Vlaamse bloggers bloggen voor bloggers. De community, de kliek, is heilig en moet beschermd worden. Dissidente stemmen kunnen maar beter in ballingschap bloggen. Wie trekt de Vlaamse blog uit de Vlaamse klei?
Critici verwijzen als het hen uitkomt wel eens naar de periode van de vrije radio's: de lunchbreak met Jos Smos op Radio Pros. Het soort trivialiteiten dat zijn gelijke niet kent in een herhaling van FC De Kampioenen. Als de toekomst diezelfde critici gelijk geeft, vervullen Vlaamse blogs alleen nog een sociale rol voor de makers ervan. Is dat erg? Ondergetekende is geneigd te zeggen van niet. Iedereen zijn hobby. En zijn mening natuurlijk....
« Start | Volgende post »