De gouden splitsing

In tijden waarin België alleen nog bestaat bij gratie van de Rode Duivels of de ezelsoren van Prins Filip is een prijsuitreiking altijd meer dan welkom. Dat is buiten den Amerikaan gerekend. Filmmaker annex quizmaster Erik Van Looy komt eerstdaags van een kale reis thuis. 'De zaak Alzheimer' werd in L.A. schromelijk over het hoofd gezien in de categorie 'buitenlandse film'. Ze hebben daar nochtans een leider die zeer vertrouwd is met de ziekte.

"Bij Erik overheerst zowat het gevoel van een verloren voetbalmatch", dixit producente Hilde Van Laere in GVA. Ongelukkiger kon Van Looy zijn beeldspraak niet kiezen. Vraag het maar aan bondscoach Aimé Anthuenis of Anderlecht-trainer Hugo Broos.
Voetbal dus. Gelukkig is er nog de
Gouden Schoen! Eén groot voordeel; er is altijd een winnaar. Al komt die uit Ivoorkust, Kroatië of de Bora Bora-eilanden. Dit jaar komt hij uit ons land. ('België' bekt zo vreemd om een of andere reden.) Vincent Kompany kreeg nauwelijks concurrentie afgelopen jaar, tenzij van een losgeslagen Antwerp-hooligan in de discipline 'Totti-streken'. Kompany spreekt bovendien vloeiend Frans én Nederlands, en gaat potten -en hopelijk geen botten- breken in het buitenland. Kortom, toch een kleine opsteker voor ons Koninkrijk.
Nu nog een prijsuitreiking voor de gouden
splitsing, want het oeverloos gebakkelei over Brussel-Halle-Vilvoorde bezorgt mij stilaan een Ebola-virus. Splitsen dus, doen!