Wie bij de hamburger slaapt...
De bij leven en welzijn fris ogende opper-
McDonald Charlie Bell is niet meer. De 44-jarige Australiër stapte zo'n vier maanden geleden op bij McDonald's wegens endeldarmkanker. De kanker bleek sterker dan de man. Bell's voorganger had forfait gegeven wegens een beetje dood na een hartaanval.
Slechtere reclame had Mc Donald's zich niet kunnen wensen. 'Le Big Mac' naar binnen werken zal nooit meer hetzelfde zijn, behalve voor uw endeldarm misschien.
U voelt mij al komen; is hier sprake van een toevallige samenloop van omstandigheden, of was Bell de vleesgeworden McVeggie?
Volgens een Britse krant is er overduidelijk stront aan de knikker. Bell beantwoordt als geen ander aan the american dream. Hij werkte op zijn vijftiende in het lokale hamburgerrestaurant, en vrat zich in de daarop volgende dertig jaar een weg naar de top. 'Vrat', want in die dertig jaar zou Bell zich op dagelijkse basis te goed doen aan de fijne vleeswaren van McDonald's. De veredelde documentaire Super Size Me indachtig lezen we op de Vlaamse versie van de McDonald's-website;
"Vetten: ons lichaam heeft er nodig, maar liefst zonder overdaad en van goede kwaliteit."
Mc Donald's weigert een verklaring te geven voor de dood van Bell; maar;
"Experts fear eating too many burgers can cause cancer."
Misschien volgende keer toch maar voor de warme appelflappen gaan...
« Start | Volgende post »