Ward Beysen; martelaar of klootzak?
Ex-VLD en Liberaal Appel-politicus Ward Beysen heeft voor de eeuwige blauwvelden gekozen. Gekozen, omdat de conclusie van het parket duidelijk is wat dat betreft; zelfmoord.
Het curriculum vitae van Beysen is bekend. Beysen maakte vooral naam toen hij zich ontpopte tot professionele nagel aan de doodskist van de VLD-top. (Excuses voor de beeldspraak) Wat later toonde de man zich consequent door zijn eigen partij op te richten, hetgeen niets minder dan een electorale misrekening bleek.
Over de doden niks dan goeds zou je denken, maar Beysen ligt nog niet onder de graszoden of de eerste complottheorieën en verbale vuilspuiterij steken al de kop op. De moderator van het forum 'politics.be' sloot het onderwerp 'Beysen' af, omwille van een paar redelijk ongezouten meningen, waaronder;
"Kijk, ik vond Beysen een klootzak, een liberale zakkenvullende egoïst, en het is niet omdat hij nu naar de eeuwige jachtvelden is dat ik mijn mening over hem moet veranderen of verzwijgen."
Vrijheid van meningsuiting in zijn puurste vorm, maar dan wel beperkt in tijd en ruimte. Gelukkig zijn er nog weblogs.
Op de weblog van Luc Van Braeckel verliest ene Michael Cosyns helemaal de pedalen, en iets wat u en ik wel eens 'realiteitszin' plegen te noemen;
"Ward Beysen werd gedood door de Politieke Correctheid. Ward Beysen werd gedood door het Politiek Correcte Uitschot, of dat nu in zijn eigen voormalige partij de VLD zat, of bij SPA of bij de VRT of waar dan ook. Hij is uiteindelijk een slachtoffer zoals Fortuyn of Van Gogh."
Beysen als martelaar van de politieke correctheid, of het gebrek eraan? Nog zo één en de paus wordt ontvoerd door Filip De Winter...
In mijn eigenste Msn-Messenger wil een journalist -en tevens fanatiek SP.a'er voor de tooghangers- en passant ook even victorie kraaien;
"Het verhaal van Beysen is dan toch goed afgelopen. Een overwinning voor de verzoeting van de samenleving. Het stoort mij alleen dat hij het nodig vond om in een vijver te springen. Heeft de samenleving een fortuin gekost. In plaats van zich gewoon in zijn tuin op te knopen. Ze hebben 'm pas na 24 uur gevonden. Voor gewone mensen hadden ze niet zo snel uitgerukt. Een schande vind ik het."
Altijd leuk zo'n recht-voor-de-raapse meningen. Wat mij vooral opvalt is dat er van sereniteit vaak geen sprake meer kan zijn als er politiek mee gemoeid is, en eigenlijk ben ik er nog niet uit of ik die sereniteit wel koosjer moet vinden. Ik ben alvast de laatste om Beysen plots op een voetstuk te plaatsen, omdat 's mans conservatisme mij bij leven en welzijn -van Beysen dus- ook al niet erg enthousiasmeerde. Misschien is 'timing' dan het sleutelwoord? Misschien is daarom het woord 'tact' uitgevonden? Vragen staat vrij...
Anderzijds heb ik lak aan censuur. Het tegendeel zou weinig consequent zijn na het publiceren van bovenstaande reacties. Een mening is een mening, ook al is het de mijne niet. Beysen is dood, lang leve het debat!
Het curriculum vitae van Beysen is bekend. Beysen maakte vooral naam toen hij zich ontpopte tot professionele nagel aan de doodskist van de VLD-top. (Excuses voor de beeldspraak) Wat later toonde de man zich consequent door zijn eigen partij op te richten, hetgeen niets minder dan een electorale misrekening bleek.
Over de doden niks dan goeds zou je denken, maar Beysen ligt nog niet onder de graszoden of de eerste complottheorieën en verbale vuilspuiterij steken al de kop op. De moderator van het forum 'politics.be' sloot het onderwerp 'Beysen' af, omwille van een paar redelijk ongezouten meningen, waaronder;
"Kijk, ik vond Beysen een klootzak, een liberale zakkenvullende egoïst, en het is niet omdat hij nu naar de eeuwige jachtvelden is dat ik mijn mening over hem moet veranderen of verzwijgen."
Vrijheid van meningsuiting in zijn puurste vorm, maar dan wel beperkt in tijd en ruimte. Gelukkig zijn er nog weblogs.
Op de weblog van Luc Van Braeckel verliest ene Michael Cosyns helemaal de pedalen, en iets wat u en ik wel eens 'realiteitszin' plegen te noemen;
"Ward Beysen werd gedood door de Politieke Correctheid. Ward Beysen werd gedood door het Politiek Correcte Uitschot, of dat nu in zijn eigen voormalige partij de VLD zat, of bij SPA of bij de VRT of waar dan ook. Hij is uiteindelijk een slachtoffer zoals Fortuyn of Van Gogh."
Beysen als martelaar van de politieke correctheid, of het gebrek eraan? Nog zo één en de paus wordt ontvoerd door Filip De Winter...
In mijn eigenste Msn-Messenger wil een journalist -en tevens fanatiek SP.a'er voor de tooghangers- en passant ook even victorie kraaien;
"Het verhaal van Beysen is dan toch goed afgelopen. Een overwinning voor de verzoeting van de samenleving. Het stoort mij alleen dat hij het nodig vond om in een vijver te springen. Heeft de samenleving een fortuin gekost. In plaats van zich gewoon in zijn tuin op te knopen. Ze hebben 'm pas na 24 uur gevonden. Voor gewone mensen hadden ze niet zo snel uitgerukt. Een schande vind ik het."
Altijd leuk zo'n recht-voor-de-raapse meningen. Wat mij vooral opvalt is dat er van sereniteit vaak geen sprake meer kan zijn als er politiek mee gemoeid is, en eigenlijk ben ik er nog niet uit of ik die sereniteit wel koosjer moet vinden. Ik ben alvast de laatste om Beysen plots op een voetstuk te plaatsen, omdat 's mans conservatisme mij bij leven en welzijn -van Beysen dus- ook al niet erg enthousiasmeerde. Misschien is 'timing' dan het sleutelwoord? Misschien is daarom het woord 'tact' uitgevonden? Vragen staat vrij...
Anderzijds heb ik lak aan censuur. Het tegendeel zou weinig consequent zijn na het publiceren van bovenstaande reacties. Een mening is een mening, ook al is het de mijne niet. Beysen is dood, lang leve het debat!
« Start | Volgende post »