Moslims en reclamepanelen

Britse moslims hebben de oorlog verklaard aan reclameborden waarop in hun ogen te veel bloot is te zien. Activisten van de 'Muslims Against Advertising' scheuren posters met schaarsgekleed vrouwelijk schoon van reclameborden, of ze bekladden al wat bloot is.
De MAAD-site geeft tips aan moslimbroeders die een reclamepaneel ritueel willen slachten. De site is tijdelijk offline wegens overbelasting.

Moge Allah zijn wil blijven steken in Dover! Wie denkt dat stelletje geïmigreerde moslimfanatici wel dat het is om onze dagelijkse visuele prikkel af te nemen? Hoog tijd voor een tegenoffensief! Laat Inge Vervotte de nieuwe Sensoa-campagne over de grote plas exporteren, of het hangt hier binnen de kortste keren alleen nog vol met de bontmantelreclame van Véronique de Cock... God beware ons!

Wie denkt dat het MAAD-verhaal de ver-van-mijn-bed-show is, vergist zich. Een paar weken geleden ving ik tussen pot en pint een verhaal op van een kunstenaar die bedreigingen kreeg van zijn moslim-buurman. De kunstenaar moest een Rubensiaans schilderij weghalen uit zijn vernissage. De kunstenaar trok aan het kortste eind.

Liefhebbers van fijne vleeswaren -eventueel onder de noemer 'kunst'- kunnen het nooit halen van godsdienstfanatici. Liefde voor al het mooie op deze aardkloot moet het afleggen van liefde voor het hiernamaals van Allah De Almachtige en het gezelschap van 20 jonge maagden van vlees en bloed. Liefde voor het leven moet het afleggen van angst voor de dood.

Fanatisme is uiteraard van alle godsdiensten. Ook de katholieke kerk kon er wat van in een niet zo ver verleden. In de Spaanse hoofdstad Madrid noemt de plaatselijke kardinaal zijn stad een
'poel van zonden'. Niemand luistert naar hem. Niet meer, en gelukkig maar...
Nultolerantie voor intolerantie lijkt geen overbodige luxe. Misschien is het in dat verband niet ongepast om moslimmoraalridders die hun bekrompenheid hier willen introduceren een dagje op te sluiten in de studio's van de Vlaamse pornokoning
Eddy Lipstick.