Tour 2005: de kuiten van Armstrong en de appelmoes van Ullrich
'T is weer voorbij die mooie Tour. Laat ons wel wezen, Armstrong doet ook dit jaar het tweede gedeelte van zijn familienaam alle eer aan. Weg spankracht, weg rekenwerk, weg verrassing, weg Armstrong in het klassement... Tenzij een of andere gek letterlijk stokken in de wielen steekt of de eerste de beste moslimextremist een kruisraket lanceert op de eindmeet, houdt niks de Texaan nog van de gele trui in Parijs. De enige spankracht in de Tour 2005 situeert zich bijgevolg ergens ter hoogte van de kuiten van Armstrong.
Ach, het is 'm gegund. Daar niet van. Alleen al voor de grimassen van de tot vervelens toe falende Duitser Jan Ullrich zou een mens naar de Tour kijken. Al laat der Jan de braadworsten des winters links liggen, dan nog is de curryketchup des zomers voor Lance. Aan het krachtvoer zal het trouwens niet gelegen hebben. Op 's mans weblog lezen we dat hij zich vanmorgen nog goed heeft laten gaan bij een bord 'Pfannkuchen mit Apfelmus'. Appelmoes dus, we hadden het niet beter kunnen verzinnen. Maar wij verdienen dan ook geen 250.000 euro per maand. Ook als gedoodverfde tweede, of derde, of vierde...
Ach, het is 'm gegund. Daar niet van. Alleen al voor de grimassen van de tot vervelens toe falende Duitser Jan Ullrich zou een mens naar de Tour kijken. Al laat der Jan de braadworsten des winters links liggen, dan nog is de curryketchup des zomers voor Lance. Aan het krachtvoer zal het trouwens niet gelegen hebben. Op 's mans weblog lezen we dat hij zich vanmorgen nog goed heeft laten gaan bij een bord 'Pfannkuchen mit Apfelmus'. Appelmoes dus, we hadden het niet beter kunnen verzinnen. Maar wij verdienen dan ook geen 250.000 euro per maand. Ook als gedoodverfde tweede, of derde, of vierde...
« Start | Volgende post »