Stevaert: afscheid van een one-liner
Zeg vanaf nu nooit meer voorzitter tegen gouverneur Stevaert. De kogel is door de kerk, al is dat lang een weinig toepasselijk spreekwoord geweest in socialistische kringen.
Sinds Steve Stevaert (SP.a) -aka Robert Stevaert- een glansrol in de nationale politiek inruilde voor een Limburgs gouverneurszitje, heeft iedereen wel zijn meningkje klaar over de man die het schopte van cafébaas tot rode Klaas. Sommigen beschuldigen Stevaert van vaandelvlucht en stellen zich vragen bij zijn (zelf)benoeming, anderen komen aanrukken met een lading stroop voor de baard, en nog anderen beginnen gelijk over het Belang te zeuren. Het was trouwens niet anders in de afgelopen drie jaar; voor de ene was Stevaert de Castro van de Wetstraat, voor de andere de paus van het moderne socialisme. Hoe dan ook, ene J.P. Van Rossem schoot volgens ons toch de hoofdvogel af in de nasleep van de ultieme Steve-stunt. In Het Nieuwsblad op Zondag pakte de voormalige spuitende beurshoer uit met volgende vergelijking;
"Stevaert lijkt zelfs op Hitler. Die vertelde ook stomme one-liners, waarna de mensen zeiden 'Ah ja, dat heb ik ook al gezegd.'"
Maar goed dat niemand het kettingrokend vat frustratie Van Rossem nog serieus neemt, want voor je het weet annexeert Jan Modaal de idee dat voor andersdenkenden de woorden 'respect' of 'waarde' overbodig zijn. Voor je het weet zit je met de idee dat respect voor andersdenkenden in de praktijk al lang een contradictie in de term van heb-je-daar-ooit blijkt.
Socialisme zal gezellig zijn of niet, zei S.S. -we korten 'm even af- in een ver verleden. Blijkbaar is socialisme vooral gezellig in Hasselt, en het weze 'm gegund. Al is het maar omdat S.S. hard kan zijn;
"Als iemand tegen mijn gevel plast, duurt het lang voor het opdroogt." (uit DS)
Treffend. Steve, we zullen je missen! Vooral je one-liners.
Sinds Steve Stevaert (SP.a) -aka Robert Stevaert- een glansrol in de nationale politiek inruilde voor een Limburgs gouverneurszitje, heeft iedereen wel zijn meningkje klaar over de man die het schopte van cafébaas tot rode Klaas. Sommigen beschuldigen Stevaert van vaandelvlucht en stellen zich vragen bij zijn (zelf)benoeming, anderen komen aanrukken met een lading stroop voor de baard, en nog anderen beginnen gelijk over het Belang te zeuren. Het was trouwens niet anders in de afgelopen drie jaar; voor de ene was Stevaert de Castro van de Wetstraat, voor de andere de paus van het moderne socialisme. Hoe dan ook, ene J.P. Van Rossem schoot volgens ons toch de hoofdvogel af in de nasleep van de ultieme Steve-stunt. In Het Nieuwsblad op Zondag pakte de voormalige spuitende beurshoer uit met volgende vergelijking;"Stevaert lijkt zelfs op Hitler. Die vertelde ook stomme one-liners, waarna de mensen zeiden 'Ah ja, dat heb ik ook al gezegd.'"
Maar goed dat niemand het kettingrokend vat frustratie Van Rossem nog serieus neemt, want voor je het weet annexeert Jan Modaal de idee dat voor andersdenkenden de woorden 'respect' of 'waarde' overbodig zijn. Voor je het weet zit je met de idee dat respect voor andersdenkenden in de praktijk al lang een contradictie in de term van heb-je-daar-ooit blijkt.
Socialisme zal gezellig zijn of niet, zei S.S. -we korten 'm even af- in een ver verleden. Blijkbaar is socialisme vooral gezellig in Hasselt, en het weze 'm gegund. Al is het maar omdat S.S. hard kan zijn;
"Als iemand tegen mijn gevel plast, duurt het lang voor het opdroogt." (uit DS)
Treffend. Steve, we zullen je missen! Vooral je one-liners.
« Start | Volgende post »